Bangkok, vrouwen & techniek

Maandag, 5 maart 2012

Na 3 enerverende dagen met onvergetelijke cultuurschokken, zitten we nu in een internetcafe om jullie - kort - op de hoogte te brengen van onze avonturen.

Ondanks alle lachsalvo's hebben wij inde Aeroflot-vliegtuigen een keurige behandeling gehad (we vergeten de twee k*tstoelen) en onze vliegtuigen hebben geen zichtbare en/of hoorbare mankementen vertoond.

De eerste dag zijn we ingecheckt in ons hotel op de 28ste verdieping. Het ziet er super uit, grote kamer, inloopkleedkast, grote badkamer. Niets mis mee.

's Middags zijn we aangeklampt door een kamikaze tuk-tuk chauffeur. Na flink onderhandelen bracht hij ons voor een schappelijk bedrag naar de belangrijkste tempel hier, de Wat Pho. Na een duizelingwekkende rit kennen we nu geen enkele angst meer. Hoeveel engeltjes heeft een persoon?

Voor het diner hebben we meteen ons imuunsysteem getest. Een klein restaurantje aan de rivier, heerlijk eten en zonsondergang.

De eerste coctails zijn verorberd. Ongeveer 3 euro per stuk ... beter dan de wijn die ongeveer 5 euro per glas moet kosten ...

Het eten is super goedkoop. Vandaag warm geluncht voor nog geen euro per persoon.

Gisterochtend liep de wekker vroeg af voor een fiets / boottocht door Bangkok en omgeving. We zijn in Chinatown gestart, super om te beleven. Daarna zijn we met een longtailboot - na 35 minuten - in en buitengebied van Bangkok gedropt. Er werd pandan(rijst) verbouwd, alleen de rijst was niet belangrijk, bladeren wel.

Na een rit door deze rijstvelden (de naweeen van de overstromingen waren hier nog duidelijk te zien) zijn we weer in de boot gestapt om terug naar ons beginpunt te gaan. Daarna hebben we al slenterend, kijkend en genietend Chinatown onveilig gemaakt.

Terug in het hotel begon de ellende ...

Wij stoere vrouwen willen uiteraard een Thais telefoonnummer, toch? De SIM is zo gekocht, de verkoper kan alleen niet uitleggen hoe de boel geactiveerd moet worden. Onze zelfredzaamheid liet ons ook in de steek. De engelstalige gebruiksaanwijzing was zeer sumier ... de thaise dame die ons de engelse instructies in onze oren fluisterde was jammergenoeg onverstaanbaar ... Nieuwe pogingen hebben tot nu toe geen enkel resultaat gehad.

Gelukkig is Janet in het bezit van een fraaie tablet. Foto's overhalen moet geen punt zijn op een android apparaat, toch?

Niets is minder waar! Wie ons de ultieme tip kan geven om foto's van de geheugenkaart op de tablet zichtbaar te maken wordt hiertoe van harte uitgenodigd ...

Na een heerlijk Indiaas diner moeten er uiteraard weer cocktails soldaat gemaakt worden ... dit keer op de 83ste verdieping van ons hotel. Het uitzicht is werkelijk schitterend. Op de beweging van de toren moet je gewoon niet letten ;-)

Vandaag konden we heerlijk uitslapen!

Na alle tablet-inspanningen van gisteravond had deze behoefte aan een energiestoot. Alle apparaten worden opgeladen, behalve ... je raadt het al ... de tablet. Wie in deze de grote held qua tips kan zijn ... be our guest!

Het Grand Palace was een welkome verademing na deze strubbelingen. Zo indrukwekkend dat je er (bijna) stil van wordt ...

Met de lokale pont zijn we voor 7,5 cent per persoon de rivier overgestoken naar de Wat Aran, de porseleinen tempel. Tussen het verkeer, de krioelende mensenmenigte en de daarbij behorende stank door is het hier adembenemend mooi.

Uiteindelijk zijn we door onze persoonlijke chauffeur voor morgen naar dit internetcafe gebracht. We hebben geen flauw benul waar we terecht zijn gekomen, maar de wijk ziet er gezellig uit. Denk dat er hier een vorkje geprikt gaat worden en wellicht hebben ze hier ook cocktails ...