Sawasdee Thailand

Zwembad

Vrijdag, 9 maart 2012

 

Soms vang je flarden van gesprekken op. Zo ook deze keer.

Al slenterend langs het zwembad signaleerde ik in het water een blanke, iets gezette oudere én in onze ogen enge man. Om zijn hals hing in katzwijm een jonge Thaise schone. Om het zwembad zwermen meer van dit soort kerels, al dan niet met Thaise vrouw en/of kids.
Vanuit het water hoorde ik de man met enige trots in zijn stem tegen de anderen zeggen: 'Ze leert toch wel snel Engels in twee dagen!'

Zucht, sommige dingen worden ongevraagd weer bevestigd ...

Kap khoen ka Miauw

Donderdag 8 maart 2012

Even bijkletsen ...

 

Maandag 5 maart

Na jullie op de hoogte te hebben gesteld van onze belevenissen tot nu toe, hebben we de backpackers / uitgaanswijk onveilig gemaakt en en passant nog even een nieuwe rugzak voor Janet gescoord!

 

Dinsdag 6 maart

Onze prive chauffeur kwam natuurlijk (?!) niet opdagen ... maar dat is in Bangkok geen enkel probleem. Voor hem 10 anderen. Na flink onderhandelen zijn we nu nog een tientje goedkoper uit. De afspraak was dat we nog een bezoek zouden brengen aan de floating market (naam volgt later) en daarna door zouden rijden naar Kanchanaburi.

Bij aankomst bij de floating market hadden we al nattigheid (letterlijk en figuurlijk) moeten voelen. Onze chauffeur was her en der teveel handjes aan het schudden. Dat heeft ons waarschijnlijk veel geld gekost. We hebben het gevoel dat we bij deze uber toeristische attractie flink zijn afgezet ...

Daarna door naar ons tweede hotel, een mooie lodge aan een zijarmpje van de river Kwai. Na het Bayoki Sky was dit een heel ander verhaal, maar veel meer 'ons ding'. Koud douchewater en luchtkieren in de lodge mogen de pret niet drukken, Wel de muugen die vooral Mieke helemaal lek hebben geprikt ...
De bediening is op alle mgelijke manieren zeer behulpzaam.

Tegen zonsondergang zijn we naar de beroemde brug over de River Kwai gelopen, zo'n 2 kilometer van hier. Weer een toeristische poppenkast die na zonsondergang snel ophield. Op de weg terug kwamen we weer een heerlijk Thais restaurantje tegen waar we op z'n Japans hebben genoten van Suki, een soort van Chinese fondue ;-)

 

Woensdag 7 maart

Met Magha Puja in ons achterhoofd hebben we deze ochtend maximaal geluierd en genoten van ons zwembad en de zon. 's Middags stond er namelijk een tripje naar de Tiger Temple op het programma. Werkelijk een heel aparte belevenis, meer details volgen asap ...

Magha Puja begint altijd om 18.00 uur. Gelukkig waren we voor de tijd weer terug in het hotel om ons nog even op te knappen en te vragen naar welke tempel we het beste konden gaan. Deze bleek op 2 a 3 kilometer van ons hotel te liggen dus op loopafstand.
Daar aangekomen was er nog werkelijk niets anders te beleven dan de mis in de tempel zelf. Op gepaste afstand hebben we enige tijd dit alles aangezien en gehoord totdat een monnik ons kwam vertellen dat we in afwachting van de komst van de boeddha ook de rest van het tempelcomplex konden bekijken. Zo gezegd , zo gedaan en meteen ook maar een Chinese tempel meegepikt ;-)

Uiteindelijk werd ons wachten om 20.30 uur beloond met de drie rondes om de tempel van de monniken. Tussendoor heeft een zorgzame Thai ons van drinken voorzien. Men zorgt namelijk voor een ieder die op het tempelterrein aanwezig is
Toch was het een impossante en vreemde gewaarwording. Wij als 2 westerse vrouwen tussen honderden Thai die opgaan in een boeddistische ceremonie ...

Daarna konden we op zoek naar een diner. De eerste leuke tent hebben we links laten liggenh, de plaats die we toegewezen kregen was niet echt gezellig. De tweede tent had net iets meer ruimte en heeft veel van ons geduld gevergd. Na bijna anderhalf uur was de kok zover dat ook wij gevoederd werden ... ;-)

 

Donderdag 8 maart

Vandaag stond het Nationaal Park Erawan op de planning wat betekent dat onze wekker vroeg van zich liet horen.
Onze reisleidster stelde zich voor als Miauw - like a cat ;-)

In een comfortabele minivan met airco en 5 andere passagiers hebben we een relaxte trip naar Erawan, the death railway en the bridge over the River Kwai gemaakt.

In het Erawan park leven de aapjes in de 'vrije' natuur maar zijn absoluut niet bang voor mensen. Het park zegt ook de mooiste watervallen van Thailand te hebben. We hebben alle 7 steps bereikt! Foto's en meer informatie volgen later  ...

Om jullie niet jaloers te maken zeggen we niet dat de temperatuur elke dag boven de 35 graden is en dat het 's nachts tot een aangename 20 graden afkoelt met de airco :)

 

Morgen gaan we eerst terug naar Bangkok om daar de trein naar Ayutthaya te nemen. Dus ... wordt vervolgd ...

 

Bangkok, vrouwen & techniek

Maandag, 5 maart 2012

Na 3 enerverende dagen met onvergetelijke cultuurschokken, zitten we nu in een internetcafe om jullie - kort - op de hoogte te brengen van onze avonturen.

Ondanks alle lachsalvo's hebben wij inde Aeroflot-vliegtuigen een keurige behandeling gehad (we vergeten de twee k*tstoelen) en onze vliegtuigen hebben geen zichtbare en/of hoorbare mankementen vertoond.

De eerste dag zijn we ingecheckt in ons hotel op de 28ste verdieping. Het ziet er super uit, grote kamer, inloopkleedkast, grote badkamer. Niets mis mee.

's Middags zijn we aangeklampt door een kamikaze tuk-tuk chauffeur. Na flink onderhandelen bracht hij ons voor een schappelijk bedrag naar de belangrijkste tempel hier, de Wat Pho. Na een duizelingwekkende rit kennen we nu geen enkele angst meer. Hoeveel engeltjes heeft een persoon?

Voor het diner hebben we meteen ons imuunsysteem getest. Een klein restaurantje aan de rivier, heerlijk eten en zonsondergang.

De eerste coctails zijn verorberd. Ongeveer 3 euro per stuk ... beter dan de wijn die ongeveer 5 euro per glas moet kosten ...

Het eten is super goedkoop. Vandaag warm geluncht voor nog geen euro per persoon.

Gisterochtend liep de wekker vroeg af voor een fiets / boottocht door Bangkok en omgeving. We zijn in Chinatown gestart, super om te beleven. Daarna zijn we met een longtailboot - na 35 minuten - in en buitengebied van Bangkok gedropt. Er werd pandan(rijst) verbouwd, alleen de rijst was niet belangrijk, bladeren wel.

Na een rit door deze rijstvelden (de naweeen van de overstromingen waren hier nog duidelijk te zien) zijn we weer in de boot gestapt om terug naar ons beginpunt te gaan. Daarna hebben we al slenterend, kijkend en genietend Chinatown onveilig gemaakt.

Terug in het hotel begon de ellende ...

Wij stoere vrouwen willen uiteraard een Thais telefoonnummer, toch? De SIM is zo gekocht, de verkoper kan alleen niet uitleggen hoe de boel geactiveerd moet worden. Onze zelfredzaamheid liet ons ook in de steek. De engelstalige gebruiksaanwijzing was zeer sumier ... de thaise dame die ons de engelse instructies in onze oren fluisterde was jammergenoeg onverstaanbaar ... Nieuwe pogingen hebben tot nu toe geen enkel resultaat gehad.

Gelukkig is Janet in het bezit van een fraaie tablet. Foto's overhalen moet geen punt zijn op een android apparaat, toch?

Niets is minder waar! Wie ons de ultieme tip kan geven om foto's van de geheugenkaart op de tablet zichtbaar te maken wordt hiertoe van harte uitgenodigd ...

Na een heerlijk Indiaas diner moeten er uiteraard weer cocktails soldaat gemaakt worden ... dit keer op de 83ste verdieping van ons hotel. Het uitzicht is werkelijk schitterend. Op de beweging van de toren moet je gewoon niet letten ;-)

Vandaag konden we heerlijk uitslapen!

Na alle tablet-inspanningen van gisteravond had deze behoefte aan een energiestoot. Alle apparaten worden opgeladen, behalve ... je raadt het al ... de tablet. Wie in deze de grote held qua tips kan zijn ... be our guest!

Het Grand Palace was een welkome verademing na deze strubbelingen. Zo indrukwekkend dat je er (bijna) stil van wordt ...

Met de lokale pont zijn we voor 7,5 cent per persoon de rivier overgestoken naar de Wat Aran, de porseleinen tempel. Tussen het verkeer, de krioelende mensenmenigte en de daarbij behorende stank door is het hier adembenemend mooi.

Uiteindelijk zijn we door onze persoonlijke chauffeur voor morgen naar dit internetcafe gebracht. We hebben geen flauw benul waar we terecht zijn gekomen, maar de wijk ziet er gezellig uit. Denk dat er hier een vorkje geprikt gaat worden en wellicht hebben ze hier ook cocktails ...

 

Ruzie

Donderdag, 23 februari 2012

Juist ja, je leest het helemaal goed … ruzie! En ik vraag me af of het allemaal nog wel goed komt ...

De ellende begon met het boeken van de vlucht van Chiang Mai naar Phuket. Het aanmaken van een account en de reservering verliepen vlekkeloos, totdat er bij de betaling om mijn securecode werd gevraagd. De alarmbelletjes stonden waakzaam …

Bijna een jaar geleden had ik ook al met dit bijltje gehakt, wist toen absoluut niet wat het moest zijn en was ook nergens in mijn papieren terug te vinden. Een vriendelijke ING mevrouw heeft mijn oude code verwijderd en ik kon een nieuwe code aanmaken. Was in een poep en een zucht gebeurd.
Gemakshalve dacht ik dezelfde code aangemaakt te hebben die ik ook voor mijn betalingsverkeer gebruik.
DACHT hè …

De eerste poging was incorrect, dan kon het alleen nog maar de andere code zijn … dacht ik …
Poging twee was eveneens incorrect. En dan wordt het lastig tot je ziet dat Caps Lock aanstaat. Wat een oen (in iets andere bewoordingen) denk je dan bij jezelf en gaat voor poging drie. Je raadt het al … drie foutieve pogingen en het is einde verhaal.

Even zoeken op het wereld wijde web leert al snel dat mijn code enkel en alleen met behulp van een ING medewerker gedeblokkeerd en opnieuw ingesteld kan worden. Deze informatie is opgeslagen in de grijze celletjes waarna er geen daadwerkelijke actie is ondernomen. Tot vanochtend …

Vanuit Ayuttaya naar Chiang Mai nemen we de nachttrein. De kaartjes kun je – uiteraard – vooraf al aanschaffen. En ook hier, het aanmaken van een account en de reservering verliepen als een zonnetje . Bij de laatste stap stokte mijn geluk. De betaling werd direct geweigerd door een geblokkeerde securecode. Damn! En dat was zacht uitgedrukt …

Er zat niets anders op dan in de telefoon te klimmen, de code laten verwijderen en een nieuwe aanmaken. Dit keer vroeg de vriendelijke man of ik de code nog wist zodat hij hem alleen maar vrij hoefde te geven. Duhhhhh … niet dus, anders had ik hem niet aan de telefoon! Zo gezegd, zo gedaan …

In mijn treinticket-account zoek ik de reservering op staat er 'cancel' achter en ik kan niets wijzigen, laat staan betalen. Of het slim was weet ik niet, maar ik begon aan de tweede reservering. Met de nieuwe securecode in de pocket kon deze betaling niet meer misgaan.

Moet ik verder vertellen? Nee hè … alleen het plaatje plakken is voldoende … toch?

 betaling

 

Backpack

Zaterdag, 18 februari 2012

backpack

Vorige maand mocht ik me verblijden met weer een jaartje er bij op de teller. Uiteraard werd dit in gepaste dronkenschap met goed gezelschap gevierd en ben ik schandalig verwend. Vandaag heb ik een definitieve bestemming aan de verzamelde eurootjes gegeven: een echte backpack!

Hier kan ik jaren mee vooruit … denk ik …

Binnenkort heerlijk naar Thailand en volgend jaar heeft oudste puber haar zinnen gezet op een halfjaarlijkse stage in India. 't Zou leuk zijn om daar even binnen te wippen en er een vakantie aan vast te knopen. Toch?

Om ongewenste souvenirs geen kans te geven om mij als tussenpersoon te gebruiken, is er ook een flightbag mee afgerekend. Een flightbag is een robuuste, afsluitbare tas waar je rugzak netjes in vervoerd kan worden. Nu alleen nog even een goedgekeurd TSA-slotje scoren en klaar is Kees … eh … Mieke! De wereld ligt aan mijn voeten … hahahaha!